مد کامل در چهارده دقیقه

مجموعه ی "مد کامل در چهارده دقیقه"

دریای چشمانم این بار

در نبود ماه

به مد کامل رسید.

::

میدرخشد چشمانت

مد میکند عشق

::

ماه لبخند زد

دریا مد کرد

کشتی از گل بلند شد

ناخدا خندید

::

تو بخندی دریا که هیچ

قهوه ی فنجانم هم به مد کامل میرسد

::

ماه دریارا

زمین برگ هارا

کاش نگاهت مرا

::

درخت به برگ هایش تکیه داده است

دریا به ماه

و زمین به تو

::

دستانم به مد کامل رسیدند

برای لمس ماه

::

دریغا تبر

شاخ خشک در باد شکست

  شاخ تر به برگ هایش تکیه داد.

گل من

پاییز یکی از همین سال ها بود که گمت کردم

      زهی بهار.

دریغا او

کلمات

        بر گلوی خودکار میپرند؛

     عشق

            بر سینه ی شعر می شکند؛

          و جان

                بر لب مینشیند...

دریغا شعر

     دریغا عشق

          دریغا مرگ.

قربانی

تو می بوسی،

و من قربانی می شوم

             با چشمانی بسته

بدون هیچ فرشته ی نجاتی در آخرین لحظه.

بعد از تو

هنوز هم از خنده هایت

نمک میریزد؛

روی زخم هایم.

گس

 در راه سراب چشمانت بودم

که ناگه؛

 لب هایت مرا کشت.