تمامش نکن

دوست دارم آن دو چشم را که یکی به زنجیر میکشد و دیگری به تازیانه میبندد , این روح گرفتار را

جاده ام تو

باد زیر موهای تو؛
و حس پرواز من.

همه

تمام دنیا فقط ،
برای تو میچرخد ولی من،
به دورت.

بیدار شو

چشمانت را باز کن،

همه منتظرند تا 

صبح شروع شود.

کمی نور

به چشمانت بگو که این بار،

بی رحم تر باشند؛

خیلی وقت است بدنم بی حس شده است.

روزگار من سیاه شد.

روزگار من سیاه نیست،

          فقط کمی،

         درگیر موهایت شده.

همه را مؤمن میکند

وقتی تو لبخند میزنی
دیگر هیج پیامبری نیاز به معجزه ندارد.

فریب آرامش سطحیش را خوردم

چشم‌هایش دریا

آرام ،

بیکران،

بی‌رحم،

خون ریز.

چند نفر به یک نفر

چشمانت را ببند

این جنگ عادلانه نیست.

فکر تو؛ مرا آفرید

در آن لحظه که خداوند به تو فکر میکرد نمی دانم چرا مرا آفرید.

اگر سهم من از دنیا باشند

دستانم را محکم بگیر
باور کرده ام (اند)
دستانت را.

به ناکجا

وقتی کنارم قدم میزنی انگار
همه ی مسیر های دنیا 
به مقصد ما ختم میشوند.

با اشاره ات

به من شلیک کن 
حتا اگر به هدف هم نخورد برایت خواهم مرد.