طالع ام

ستاره های بخت من هیچ گاه خاموش نمی شوند...
چشمانت را میگویم ؛
که همیشه در جستجوی منند.

ویرانی

زلزله ها همیشه هم ناگهانی نیستند
گاهی؛
آرام میایند زورها و ماه ها طول می کشند و آجر آجر شهر را آوار می کنند ...
روی سرت.

خونین

پاییز لشکریست بی رحم،
 با هجومش ;
گردن میزند برگ هارا
و شبیهخون به غروب ها.

بت بزرگ من

آمدی و همه ی بت های زندگی ام را شکستی؛
حال که می روی...تبر را روی دوش خودت بگذار.

پیغمبر من

دائم الوضو یند ؛
اقاقى های مسیر هر روزت
برای لمس نگاهت
تلاوت دست هایت.

پژواک

مگر آن روز چه قدر بلند خندیدم
که هنوز؛
صدایمان در آن کوچه می پیچد.

بهار عاشقی

مقصد که تو باشی
تمام دنیا پاییز میشود
و تمام برگها در قدم هایم به خاک می افتند؛
این راز را دیگر همه میدانند ؛
پاییز را هم ، تو عاشق کرده ای.

می پوشاند

گونه های خیس
گاه از بوسه
گاه از اشک
و باران که هر دو را میشوید.

اسید

بارانـهای بدون تـو؛
هـمه اسیـدی اند
و در شهر ،بی تو؛
هـمه اسیـد پاش