شناسنامه ام

شناسنامه ام پر میشد

اگر همه ی بارهایی که در نگاهت مرده ام را ثبتش میکردند

همانند تولدهایم در گرمای انگشتانت.

تلخ میخورم

در کافه

به قهوه ام خیره نشو

شیرین می شود از نگاهت.

مرگ ماه در چشمانت

چشمانت ماه را گرفت؛

 ماه گرفت.

سیب من

اگر رهایم کنی

   همچون"حوّا" می شوم؛

     پس از رانده شدن از بهشت 

   _که هراسان در جستجوی نه "آدم"ش

                          بلکه سیبی دیگر بود_ .